In het historische dorp Feanwâlden ligt een perceel dat perfect is voor een vrijstaande woning. Toch heeft het géén woonbestemming. Na tot twee keer toe een 'nee' van de gemeente, is het mij na een uitgebreide historische analyse toch gelukt om een bouwvergunning te krijgen.
Aanleiding
“Der leit een moai kampke lân wat poer geskikt is feur een woninkje” (op syn Liwwarders) zegt de eigenaar tegen me: Er ligt een mooie strook grond die uitermate geschikt is voor een woning. Maar de gemeente heeft schriftelijk verklaard dat ze daaraan niet willen meewerken.
Probleemstelling
Het perceel heeft de woonbestemming. Echter, er kan geen woning op gebouwd worden omdat er geen bouwvlak op ligt.
Vraagstelling van de opdrachtgever
Onderzoek of het toch niet mogelijk is dat er op het perceel een woning kan worden gebouwd.
Basisuitgangspunten voor het plan
Het perceel ligt aan een historische invalsweg. Het is een historische waardevolle plek die met een karakteristieke woning kan worden ingevuld.
Mijn gekozen aanpak en beslissing van de gemeente
Ik heb een cultuurhistorische analyse uitgevoerd. Het vigerende bestemmingsplan onder de loep genomen en de verordening Romte (provincie) bestudeerd. De uitkomsten heb ik verwerkt in een rapport. Het rapport heb ik naar de gemeente opgestuurd. Dat resulteerde opnieuw in een negatief principebesluit.
Daarop heb ik het gemeentebestuur geconsulteerd. Ik heb aangegeven dat ik geloof in de uitkomst van mijn onderzoek en dat er wel degelijk gedragen argumenten zijn om op de aangegeven locatie een woning te bouwen. Dit heeft vervolgens geleid tot een positief besluit van de gemeente. Inmiddels heeft de gemeente een bouwvergunning verleend.
Mijn rol
Na 2 keer een uitdrukkelijk “nee” heeft mijn professionaliteit en vasthoudendheid geleid tot een positief besluit van de gemeente.